روستای نصر آباد تفت

روستای نصرآباد پیشکوه، در فاصله 62 کیلومتری استان یزد و 34 کیلومتری شهر تفت قرار گرفته است. تاریخ بنای نصرآباد، احتمالاً به قبل از اسلام می‌رسد و مؤسس آن، یک زرتشتی به نام «نرسی» یا نامی شبیه به آن می‌باشد که نام روستا هم برگرفته از آن، به «نرسی آباد» و سپس «نصرآباد» معروف شده است.

در نصرآباد، جاذبه‌های طبیعی و تاریخی زیادی وجود دارد که ازجمله آن‌ها باید به موارد زیر اشاره کرد: سنگ‌نگاره‌های ده‌هزارساله رمه کوه، غار نباتی گلوسرخ، چنار هزار و دویست‌ساله نصرآباد، قلعه درب سنگی شواز، امامزاده سید ابوالقاسم نصرآبادی مربوط به قرن پنج هجری، مسجد جامع 900 ساله نصرآباد و پیر شیخ عزالدین داوود هفتادری عارف قرن هفتم.

زیارتگاه شیخ عزالدین داوود 

بر اساس مدارک به‌دست‌آمده و موجود، این بنا قدمتی حدود 400 سال دارد و روایت است که حدود 650 سال پیش، «شیخ داوود» _از شاگردان و مریدان برجسته «شیخ علی بنیمان بیداخویدی» و اهل دیار هفتادر عقدا_ به پیشنهاد استاد خود، یک حوزه علمیه در نصرآباد بر پا کرده و به آموزش شاگردان، در حوزه‌های دینی پرداخته است. در حال حاضر، آرامگاه شیخ داوود در میان گورستان نصرآباد قرار گرفته و ساختمانی ساده و چهارضلعی می‌باشد که در سال 1378 هـ.ش، نمای خارجی آن بازسازی شده است. احتمالاً این ساختمان، در ابتدا خانقاه و کلاس درس شیخ بوده که امروزه، به آرامگاه و زیارتگاه وی تبدیل شده و هنوز هم مردم نصرآباد، به شیخ علاقه و اعتقاد قلبی عمیقی دارند.

مسجد جامع نصر آباد

در بنای مسجد جامع نصرآباد پیشکوه، در گذشته _بنابر گفته‌های اهالی_ یک سنگ 900 ساله قرار داشته و امروزه هم در داخل مسجد، یک منبر چوبی مربوط به سال 524 هـ.ق (509 هـ.ش) وجود دارد که بیانگر قدمت دیرینه مسجد می‌باشند.

طبق نوشته‌های سنگ محراب مسجد که متعلق به شخصی، به نام «قاضی میر محمود» است و تاریخ آن، مربوط به سال 940 هـ.ق (912 هـ.ش) می‌باشد؛ بنای مسجد جامع فعلی، 500 سال قبل در کنار مسجد جامع قدیمی شهر ساخته شده است. همچنین قدمت حیاط و ایوان مسجد جامع نصرآباد، مربوط به 110 سال پیش می‌باشد.

تا 40 سال قبل، آثار مسجد جامع 900 ساله قبلی که سقفی تخته‌ای داشته، برجای‌مانده بوده؛ اما به دلیل خطرات ریزش و تخریب احتمالی، آن مسجد را خراب و مسجد فعلی را بنا کرده‌اند که به «مسجد کوچک» معروف می‌باشد.

امامزاده سید ابوالقاسم نصر آبادی

گفته می‌شود؛ حدود 300 سال پیش یک دختر نابینا که از دست نامادریش به ستوه آمده بوده، از خانه فرار می‌کند و به «امامزاده سید ابوالقاسم» پناه می‌برد؛ ولی خانواده‌اش بعد از 3 روز جستجو، او را در امامزاده با چشمانی سالم و بینا پیدا می‌کنند. بعدازاینکه خبر به حاکم وقت می‌رسد، دستور می‌دهد تا بارگاهی شایسته برای امامزاده سید ابوالقاسم بسازند؛ البته این بارگاه و ساختمان، در سال 1375 هـ.ش برای نوسازی و گسترش امامزاده خراب شده است.

چنار 1200 ساله نصرآباد

در کنار رودخانه‌ای که در وسط روستای نصرآباد می‌گذرد، یک درخت چنار قطور و بلند وجود دارد که ارتفاع آن به 20 متر می‌رسد و عمری 1200 ساله دارد. لازم به ذکر می‌باشد؛ بااینکه این چنار تاکنون، حداقل 2 بار آتش گرفته و تنه آن توخالی شده؛ ولی همچنان، کاملاً سرسبز و خرم است.

چمن چشمه سفید

چشمه سفید، چشمه‌ای زلال و بسیار سرد در فاصله 5 کیلومتری روستای نصرآباد و کنار مزرعه‌ای به نام «خوش چمن‌زار» می‌باشد که هیچ‌کس، نمی‌تواند بیش از چند دقیقه دست یا پای خود را درون آب آن بگذارد و در زمان بارندگی خوب، چمنزار کنار چشمه تا اواخر تابستان سرسبز و خرم است. گاهی گله گوسفندان نیز برای چرا کردن و خوردن آب، به چشمه سفید و چمنزار مجاورش می‌آیند که زیبایی طبیعی منظره را دوچندان می‌کند.

سنگ نگاره های رمه کوه نصر آباد

سنگ‌نگاره‌ها، قدیمی‌ترین آثار هنری و تاریخی به‌جامانده از انسان‌ها هستند که رمز و راز زیادی را در دل خود دارند و بستر تحقیقات مختلفی، به شمار می‌روند.

سنگ‌نگاره‌های ده‌هزارساله «رمه کوه نصرآباد»، در دامنه تل چمن عابدی نزدیک روستای رمه کوه قرار گرفته و امروزه، با شماره 6523 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند. این سنگ‌ها، پوششی تیره و آهکی دارند و مزین به تصاویر درخت، بز کوهی با شاخ‌های خمیده و بلند، شمایل انسان و اسب‌سوار و همچنین دست‌نوشته‌هایی مربوط به دوران پیش از اسلام و پهلوی می‌باشند؛ هرچند که به دلیل بی‌توجهی، این آثار کهن و ارزشمند در حال نابودی هستند.