پیرانگاه پای سرو حسینی
سرو در بین زرتشتیان بومی، بسیار مقدس است و ازآنجاییکه زرتشتیان تفت هم از این امر، مستثنا نیستند؛ آنها در گذشتهای دور در محل و به دور درخت سرو کهنسال شهر خود که از بیرون و فاصله بسیار دور نیز خودنمایی میکند، بنایی احداث کردهاند تا در موقع زیارت، مأمن افراد مراجعهکننده باشد.
این ساختمان با نمای کاهگلی، یک سردر زیبا و بیتکلف و دری چوبی به همراه یک بادگیر در پشتبام و سقفهای ضربی، قدمت تاریخی خود که مربوط به دوران متأخر اسلامی (اوایل دوره قاجار) میباشد را به نمایش گذاشته و با توجه به قرار گرفتن در روستای «حسینی» و کنار درخت سرو، به «پای سرو حسینی» معروف شده است.
معماری پیرانگاه پای سرو حسینی
با ورود به ساختمان پیرانگاه پای سرو حسینی، یک هشتی دیده میشود که در سمت راست آن، راهپله پشتبام و در سمت چپ آن هم دری چوبی به سمت اسطبل قرار گرفته است. در این بخش از بنا، یک راهرو با شیب ملایم و تعدادی پلکان وجود دارد که بازدیدکنندگان را بهسوی حیاط هدایت کرده و فضاهای بنا را هم به 2 بخش تقسیم میکند. اینجاست که در وسط حیاط، 2 باغچه درخت انار و درخت سرو حسینی با ابهت خاصی به خودنمایی میپردازد؛ درختی که محیط آن، برابر ۳ و ارتفاعش حدود ۱۰ متر میباشد و شاخههایش هم با تکههایی از پارچه به نماد تقدس درخت و حاجت طلبی مردم از آن، تزیین شده است.
از دیگر بخشهای ساختمان، باید به یک اتاق سهدری در قسمت شرقی راهروی ورودی اشاره کرد که از کنار در ورودی اتاق، به سمت مطبخ کشیده شده و پنجرههای آن هم مسدود میباشند. در گوشه فضای مطبخ و در یک تورفتگی کمد مانند نیز یک پنجره قرار دارد که مخزن پر از آبانبار بنا را میتوان ازآنجا دید و انتهای ساقه بادگیر آن هم جهت تهویه هوای مخزن آبانبار تا این قسمت کشیده شده است.
در قسمت غربی راهروی ورودی بنا، یک اتاق دیگر قرار گرفته که داخل آن نیز یک اتاق وجود دارد و احتمالاً از این اتاق به هشتی ورودی، راهی بوده که اکنون مسدود شده است.
در گوشه شمال شرقی ساختمان و کنار حیاط، یک فضای کوچک اجاق مانندی جهت افروختن آتش و روشن کردن شمع و عود ساخته شده که در سقف آن، یک سوراخ برای تهویه هوا و در داخل دیواره حیاط نیز 2 سوراخ کوچک برای شمعهای نذری نیمسوخته تعبیه شده است.
پشتبام بنا، کاهگلی میباشد و یک بادگیر، بر روی آن قرار دارد که در حال حاضر، تنها ساقه آن سالم مانده است.
آب انبار پیرانگاه
در جبهه جنوبی دیوار پیرانگاه، سردر آبانبار و پلههای آن مشهود است که با عبور از 10 پله و تغییر زاویه ۹۰ درجهای پلههای اصلی آبانبار، شخص را به سمت پا شیر هدایت میکند. لازم به ذکر است که این آبانبار، دو ورودی مجزا دارد که یکی، جهت استفاده آقایان و دیگری هم برای استفاده خانمها در جبهه غربی ساختمان میباشد. خزینه آبانبار هم در زیر ساختمان پیرانگاه قرار گرفته و آب آن در گذشته، از چاه آب حسینی تأمین میشده است.
پیرانگاه پای حسینی تفت، در بهمنماه سال ۱۳۸۹ هـ.ش با شماره ۲۹۹۷۵ بهعنوان یکی از آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد پیرانگاه پای سرو حسینی با پشتیبان آنلاین رادینا تماس بگیرید.
پشتيبان آنلاين سايت